کنتاکتور 65 آمپر 110 ولت AC با 3NO

مشخصات اصلی کنتاکتور سه پل اشنایدر LC1D65AF7

کنتاکتور اشنایدر با کد فنی LC1D65AF7 یک کنتاکتور سه پل با سه کنتاکت اصلی NO با جریان نامی 65 آمپر است که ولتاژ کنترل مدار یا تغذیه بوبین آن 110 ولت AC است. این کنتاکتور که از کنتاکتورهای سری TeSys D اشنایدر است، قابل بهره برداری در مصارف گروه AC-4 ،AC-3  و AC-1 است. برای اتصال مصرف کننده به شبکه باید از کلید یا کنتاکتوری استفاده نمود که، دارای مشخصات مناسبی بوده و کنتاکت های آن تحمل جریان راه اندازی و جریان دائم را داشته باشد. و همچنین در صورت اتصال کوتاه، جریان لحظه ای زیاد که از مدار عبور می کند یا در هنگام قطع مدار جرقه ایجاد شده صدمه ای به کلید نزند. لذا باید کنتاکتور مناسب را انتخاب کرد.

 طول عمر کنتاکتورها

چون هر کلید دارای یک قسمت متحرک است، به همین دلیل سائیدگی مکانیکی بین قسمت متحرک و قسمت ثابت وجود خواهد داشت. طول عمر مکانیکی یک کلید بستگی به تعداد دفعات قطع و وصل آن دارد. طول عمر مکانیکی کلیدهای مختلف، متفاوت است. مثلاً برای کلیدهای اهرمی و کلیدهای حفاظتی اتوماتیک این تعداد در حدود 1000 بار و برای کنتاکتور تا 108 بار می رسد. این تعداد برای حالتی است که از کنتاکت ها جریان عبور نکند. در صورتی که، از کنتاکت ها جریان عبور کند، در نتیجه متناسب با مقدار جریان عمر مکانیکی عضوهای اتصال دهنده کلید به علت گرم شدن و جرقه کاهش پیدا می کند. مثلاً برای کنتاکتوری که جریان کار نامی آن در ولتاژ 220 ولت برابر 9 آمپر و عمر مکانیکی آن 3 میلیون بار است در جریان 3، 5، 16، 20 آمپر به ترتیب طول عمر آن   1×105 ، 3×105 ، 5×105 ،  5×104 بار تغییر می یابد. طول عمر مکانیکی کلیدهای مختلف را با حروف لاتین از A تا F نیز نشان می دهند و اصطلاحاً کلاس کلید می نامند. کلاس A مشص کننده 103 بار و کلاس B مشخص کننده 104 و به همین ترتیب برای بقیه کلاس ها F، E، D، C نیز عمر مکانیکی مشخص می شود. مثلاً کلاس E3 دارای طول عمر 3×107 بار است.

انواع تیغه های کنتاکتور و اعداد و علائم استاندارد شده روی آن:

به طورکلی هر مدار کنترل الکتریکی از دو قسمت تشکیل شده است:

   1) مدار فرمان                          2) مدار قدرت

مدار قدرت:

آن قسمتی از هادی های مدار است که بین مصرف کننده الکتریکی و شبکه کشیده می شود.

مدار فرمان قسمتی که در قطع و وصل کنتاکتور و کنترل کار مصرف کنده نقش دارد.

در شکل قسمت های با خط ضخیم مدار قدرت و قسمت های با خط نازک مدار فرمان می باشد. در کنتاکتور برای نشان دادن تجهیزات مدارهای فرمان از علائم استانداردی استفاده می شود.

1) نمایش بوبین کنتاکتور

دو سر بوبین را با A₁ و A₂ مشخص نشان می دهند و بعضی اوقات دو سر بوبین با حروف A،  Bیا حروف E₁ ، E₂ نیز مشخص می شود.

2) نمایش کنتاکت های قدرت

کنتاکت هایی که مصرف کننده را به شبکه وصل می کنند، کنتاکت های قدرت نام دارند. این کنتاکتها با شماره های 1 تا 6 بر روی کنتاکتور مشخص می شود.

3) کنتاکت های فرمان

این کنتاکت ها فقط در مدار فرمان استفاده می شوند. شماره کنتاکت ها در مدار فرمان در سمت راست هر کنتاکت نوشته می شود. از اعداد 1 و 2 (رقم یکان) برای شماره گذاری کنتاکت های باز شونده (بسته) و از شماره 3، 4 (رقم یکان) برای شماره گذاری کنتاکت های بسته شونده (باز) استفاده می شود. کنتاکت های فرمان با یک عدد دو رقمی نشان داده می شود. رقم یکان این عدد (رقم سمت راست) حالت کنتاکت و رقم دهگان (رقم سمت چپ) موقعیت کنتاکت را مشخص می کند.

4) تعیین نوع و تعداد کنتاکت های کنتاکتور

تعداد کنتاکت ها کمکی باز شونده و بسته شونده یک کنتاکتور را روی پلاک کنتاکتور مشخص می کنند. برای این منظور از علامت هایNC ، NO استفاده می کنند. مثلاً اگر بر روی کنتاکتوری نوشته شود (1NC+ 3NO) به معنی یک کنتاکت بسته شونده و سه کنتاکت بازشونده است.